De lampen van de grijze Toyota die één minuut eerder nog voor ons reed, zijn niet meer te zien. Alleen de gele scheidingsstrepen op het wegdek zijn nog vaag zichtbaar. Op het beeld van de navigatie zien we dat de weg verder kronkelt. Het zijn opeens onze enige twee oriëntatiepunten op deze weg die regelrecht de hemel in lijkt gaan.
Vanuit het oogpunt van de Chinese mythologie klopt dit ten dele. Onze route van Sun Moon Lake (日月潭) naar Alishan (阿里山) leidt ons door Yushan Nationaal Park (玉山國家公園) in de provincie Nantou. Het park maakt onderdeel uit van de centrale bergketen die met toppen meer dan 3000 meter, het eiland in tweeën splitst. Het park draagt de naam van de hoogste berg: Yushan (玉山), oftewel: Berg van Jade.
Dood en Wedergeboorte
In de oude Chinese cultuur is Jade verbonden met reïncarnatie. De steen werd begraven met de overledene ten bate van een goede reïncarnatie.1 Xī Wáng Mŭ (西王母), de Koningmoeder van het Westen is een belangrijk lid van de Taoïstische pantheon en wat mij betreft één van de meest fascinerende figuren uit de Chinese mythologie. Zij regeert over de dood, maar reïncarnatie ligt eveneens in haar macht. De levenscyclus begint, zoals in zoveel culturen, in het oosten met het rijzen van de zon, en eindigt in het westen met het invallen van de schemer. Licht en duister: universele symbolen voor leven en dood. Volgens overleveringen woont de Koninginmoeder van het Westen op de, inderdaad, in het westen gelegen Jade Berg.2
De verhalen over Xī Wáng Mŭ (西王母) zijn in de loop der eeuwen opgeschreven en het beeld van haar divers. In de verhalen over de legendarische Chinese keizer Shun (ongeveer 2200 v. chr.) maakt zij voor het eerst haar opwachting. Haar uiterlijk zou androgyn zijn, met tanden van een tijger en de staart van een luipaard. In latere vertellingen wordt zij met de opkomst van het patriarchaat zoals zoveel machtige mythische vrouwen, gedegradeerd tot een gedomesticeerde versie van zichzelf. Als vrouw van de Jade Keizer worden vooral haar poëzievoordrachten geroemd.3
Fitte Pensionado’s
De alles verhullende mist overviel ons. Stoppen? De weg past net op de richel. De eerstvolgende parkeerplaats bevindt zich enkele kilometers verderop. Dus kruipen wij met 15km per uur verder omhoog, op zoek naar het licht.
Het parkeerterrein is vol. Fit-ogende gepensioneerden met wandelstokken en zonnekleppen op, maken zich klaar voor het vervolg van hun tocht. Het is een beeld dat je op veel van Taiwans wandelpaden zal tegenkomen: fitte zestigplussers die met een jaloersmakend gemak je inhalen op de trappen die op veel van de wandelpaden zijn aangelegd om het wegspoelen ervan te voorkomen. De bergen van Yushan die normaliter vanaf het uitzichtspunt te zien moeten zijn, zijn nog altijd gehuld in nevelen. De vele wandelpaden laten wij voor nu links liggen. Wij rijden door, de berg af, het licht tegemoet, naar de theevelden van Alishan (阿里山).
- Lewis, M. E. (2007). The Early Chinese Empires: Qin and Han. Belknap Press of Harvard University Press. ↩︎
- Er wordt ook wel geschreven dat 西王母 op de berg Kunlun woont. In het westen van het moderne China ligt een bergketen die deze naam draagt. ↩︎
- Yongqian, S. & Henderson, K. (2017). “An Exploration of the Queen Mother of the West from the Perspective of Comparative Mythology.” Journal of Chinese Humanities 3 (1): 72–90. https://doi.org/10.1163/23521341-12340044 ↩︎